Venedik'te Ölüm - Ölmeden İzlemeliyim Diyeceğiniz Bir Film

Venedikte Ölüm

Venedik'te Ölüm ya da filmin orijinal adı ile: Morte a Venezia (Death in Venice) izlenmesi gereken filmler listemde. Thomas Mann'ın romanı Vedenik'te Ölüm, 1971 yılında Luchino Visconti tarafından beyazperdeye uyarlandı. 2 saatlik bir film.

Filmin konusu aslında romanı konusu ile aynı. Fakat romanda o kadar çok betimleme ve monolog ve sanat tasvirleri var ki sinemaya herhalde ancak bu kadar yansıtılabilirdi. Filmde romana kıyasla daha çok Tadzio'nun tanrısal güzelliği ve Aschenbach'ın yalnızlığı çaresizliği  görselleşmiş desem yanlış olmaz herhalde.

Morte a Venezia

Venedik'te Ölüm, 1929 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan Thomass Man'ın yapıtıdır. Sanatçıyı var eden nedir? Güzellik ve kusursuzluk sanatçıyı besleyen temel iki özelliktir. Sahatçıya ilham veren ve sanatını olgunlaştıran kuşkusuz Tanrısal güzellik ve aşktır. Güzellik, aslında tanrısallığın cisimleşmiş halidir. Kelimeler güzelliği asla dile getiremez, kelimeler güzelliği sadece övebilir. Sanatçı mükemmelliğe erişince artık onu ölüm tamamlar...

Venedikte Ölüm

Venedik'te Ölüm Filmi


40 yaşındaki yazar Gustav von Aschenbach tatil için Venedik'e gider. Doğuştan zayıf bünyesi olan yazar hastalanmaya müsaittir. Yaşamı boyunca hep gerçek sanatı ve sanatına ilham verecek olan Tanrısal güzelliği aramıştır. Sanatçının varoluşu; sanatçının en iyi sanatı en iyi yapıtı bulmaz arzusuna bağlıdır. Mükemmel sanata ulaşan mükemmeli bulan sanatçı aslında her şeyi kaybeder, onu ölüm tamamlar. Kusursuz güzellik ise sanatın belki de kusursuz sanatın cisimleşmiş halidir.  Sanatçının hedefi nedir? Kusursuz olana erişmek mi? Sanatın altında yatan şey mükemmellik midir yoksa bayağılık mıdır?

Venedikte Ölüm

Aschenbach, otelde lobide beklerken Polonyalı asil ailenin erkek çocuğu Tadzio'yu görür. Tadzio, güzelliği ve pürüzsüz teni ile Yunan tanrıları gibi bir güzelliğe sahiptir. Yazar aradığı sanatsal ilhamı, Tanrısal güzelliği bulmuştur. Her gün Tadzi'oyu izleyen yazar kendini bu seyirden alı koyamaz. Aschenbach ve Tadzio arasında, Ara sıra ufak bakışmalar ve gülümsemeler dışında,  hiç bir iletişimi hiç bir konuşma olmaz.

Death in Venice Tadzio

Gustav Von Aschenbach, bulduğu mükemmel sanat eserini kaybetmenin korkusuyla, süslenip püslenip geldiği plajda oturduğu sandalyede, Tanrısal mükemmelliğin ve ilham kaynağının cisimleşmiş hali Tadzido'yu izlerken can ölür. Artık sanatçı mükemmele ulaşmıştır...


Venedik'te Ölüm Tadzio

Ağır ilerleyen bir film olsa da kitabını okurken hayalimde canlandırdığım mekanları, yazarın yalnızlığını, çekingenliğini, Tadzio ile olan gülümsemeleri izlemek ve tabii ki Tadzio'yu mücessem bir halde görmek romanı tamamlamış gibiydi. Tabii ki önce roman sonra film okunmalı.


Kitabın 66. sayfasından bir alıntı: "...İşte Tanrı da manevi olanı gözle görülür hale getirmek için, bir gencin şeklini ve rengini kullanıyor, genci belleğe alet olsun diye güzelliğin bütün parıltısıyla süslüyor, onu seyrederken bizi ıstırap ve ümitlerle tutuşturacak bir görünüş veriyordu."



Yorum Gönder

Yorum Gönder